Zübeyde SEVİMLİ

Biz beş kişilik bir aileyiz. Babam işçi, annem ise ev hanımı. Ben ve iki kardeşim İstanbul doğumluyum. Ailenin ilk çocuğu olduğum için, ben okula başlayınca annemle babam çok heyecanlanmışlar. İlkokul, ortaokul ve lisede çok başarılı bir öğrenciydim. Karnelerimin yanında ya teşekkür, ya da takdirname alıyordum. Babamın en büyük hayali, benim Endüstri Mühendisi olmamdı. Ben ise Matematik Mühendisi olmayı istiyordum. İlk girişimde ÖSS’ yi kazanamadım ve sınavda heyecanlanıp soruları yapamadığım için de üniversiteye giremedim. Ben de,  ailem de çok üzülmüştük.

Açık kontenjanlara başvuru yaptım, sonunda Tekirdağ Meslek Yüksekokulu’nda iki yıllık Makine Teknikerliği Bölümü’nü tutturdum. Bu hayatımın dönüm noktası oldu benim için. Sınıfta iki kız, 100 kişi civarında erkek öğrenci vardı. Önceleri biraz ürktüm ama hocalarım bana büyük moral aşıladı ve çok geçmeden okula alıştım. Dersleri çok sevdim. Kendime bir ders planı hazırlayıp, düzenli bir şekilde çalıştım. İki yıl nasıl geçti bilmiyorum. Okulda bölüm birincisi olmuştum. Derken dikey geçiş hakkı elde ettim.

İstanbul’daki Yıldız Teknik Üniversitesi’nde üç bölüme (Endüstri Mühendisliği, Makine Mühendisliği, Gemi İnşaat Mühendisliği) ,  İstanbul Teknik Üniversitesi’nde bir bölüme (Makine Mühendisliği) ve Sakarya Üniversitesi’ inde bir bölüme (Makine Mühendisliği) girmeye hak kazanmıştım. İstanbul’da oturduğum için Yıldız Teknik Üniversitesi’ni ve hayalimdeki Endüstri Mühendisliği bölümünü tercih ettim. Sabah okula gidip, akşam evime geliyordum. Ailemin yanında olmak bana daha güven verdi. Büyük bir azimle derslerime çalıştım. Okuldayken kendimi sosyal hayattan kısıtlayıp derslere girdim.

Dört yılda düzenli çalışma ve ailemin desteği çok büyük etken oldu. Diplomamı aldım ve törende keplerimizi havaya attığımız zaman babamla annem gurur ve sevinçten ağlıyorlardı. Yedi yıldır Tekstil sektöründe Endüstri Mühendisi ve Üretim Sorumlusu olarak çalışıyorum. Aileme ben bakıyorum. Bu durum beni çok mutlu ediyor.

ZÜBEYDE SEVİMLİ

Endüstri Mühendisi