Yaver ARANCIOĞLU

Gıda Teknolojisi Bölümü

1825 yılında Aran bölgesinden, Kars’a göç etmiş, çiftçilik ve canlı hayvan ticareti yapmış, 1950 yılından 2007 yılına kadar da gıda, traktör ve yedek parçaları satan Azerbaycan göçmeni bir ailenin çocuğuyum. 1998 yılında lisedeyken Bilgisayar İşletmenlik sertifikası aldım ve lise son sınıftayken 1999 yılında bir internet kafede iş hayatına başladım, aynı yıl okuduğum lisenin bilgisayar laboratuvarının oluşturulması için okuluma bilgisayar ve sarf malzemeleri sattım, bu vesileyle okulumda dersime giren girmeyen tüm öğretmenler ile tanışma ve sohbet etme fırsatı yakaladım. Sonrasında matbaa ve reklamcılık alanlarında çalıştım.                                                                                              

2007 yılında ortaklarımızın ayrılmasıyla aile şirketine münferiden müdür ve şirket hissedarı oldum. Bu şirkette toptan ve perakende gıda satışı yapılmaktaydı, benim şirkete girişim ile matbaa ve reklamcılık işleri de bünyeye dâhil oldu ve Türkiye’de ikinci çevrimiçi kartvizit – el ilanı – broşür – davetiye gibi ürünlerin satışını gerçekleştirdik. Yine aynı dönemlerde diş hekimlerinin hasta bilgilerini kayıt altına aldığı anamnez formlarını, Hacettepe, Anadolu Üniversitesi gibi üniversitelerdeki akademisyenlerin kartvizitlerini İstanbul’da üretip bulundukları illere anlaşmalı kargo şirketi ile gönderdik.

2009 yılında yaptığım araştırmalar sonrası “Kurumlarda Yapılan Toplu Beslenmenin Önemi” başlıklı bir yazı kaleme aldım ve köşe yazarı kadrosunda yer aldığım Hür Yıldız Gazetesi’nde yayındı. Bu noktada toplu yemek sektöründe bir açık olduğunu görüp sektöre giriş yaptık ve ulaşabildiğim işletmelerin kaliteli hammaddeden ve sağlıklı ortamda üretilmiş yemeğin birim fiyatını yüksek bulduklarını görüp, şirketimizi 2011 yılında kapattık.

2012 yılında askerliğimi yaptım ve 2013 yılında İstanbul Üniversitesi, Sosyoloji bölümüne kaydoldum. İlk yılımda öğrendiklerim ile aynı yıl işçi olarak girdiğim yemek firmasında sorunları değerlendirip çözüm ararken aklıma gelen soru işaretlerinden bazıları : “İnsanlar, kırdan kente göç ettiklerinde acaba yemek kültürlerinde ne gibi bir değişim yaşanıyor? Neyin yerine neyi koyuyorlar? Neyden vazgeçmiyorlar?”  Bu soruların telafisi için anket yöntemini kullanarak bir takım cevaplara ulaşmayı başardım. Bu veriler ile bir pazarlama stratejisi geliştirip yemek firmalarının danışmanlığını yapma yönünde adımlar attım ve 3 danışan firmamız ile 9 devlet kurumunun işlerini kendi ekibimiz ile alıp, 2015 Eylül ayının sonunda sektörde gördüğüm bazı giderilemez problemler nedeni ile yemek sektöründen şahsım adına uzaklaşarak, bitkisel çay ve yağlarının üretimi üzerine projemi geliştirerek bir işletmeye sundum ve halen onlar ile yürümekteyim.

Benim için Trakya ve Namık Kemal Üniversiteleri; eşine zor rastlanır hocalar ile tanışma ve bilgi alma fırsatı doğurdu.

Kısaca hocalarım ve benim için önemleri:

Yrd. Doç. Dr. Hülya Orak, sorduğum sorularda ayrıntılı bir bilgi aktarır ve yer yer “o konu senin ödevin” demesiyle yıllar sonra bile hatırlanacak bilgiler sunmasıyla hafızamda olmuştur.

Yrd. Doç. Dr. Hasan Mete, Disiplinli kişiliği bu doğrultuda ders işlemesi yer yer: “Çocuklar not alın; hatırda kalmaz, satırda kalır.” , “Özel sektör zordur, becerebilene helâl olsun.” sözleri yıllar sonra bile halen kulaklarımda çınlar ve ben de uzun süredir çalışanlarımıza ve stajyerlerimize: “Çocuklar not alın; hatırda kalmaz, satırda kalır.” diyorum.

Cevdet Arıtaşı, güncel gelişmeleri takip edip öğrencilerine aktararak, öğrencisinin sektöre girişte muazzam bir fark oluşturmasını sağlıyor. TBMYO benim için unutulmaz bir değer.